Twee weken in Swaziland -Nederlands en Afrikaans

Nederlands reisverslag

Na een dag reizen kwamen we dan eindelijk aan bij de homestead van Sara en haar familie. Bij aankomst konden we meteen beginnen met eten koken. Buiten op het vuur hebben we het eten klaargemaakt. Zo maken zij altijd het eten klaar. Samen met Marloes regelen wij de catering en hebben we elke dag geholpen met eten koken. We hebben vooral rijst en pap met groente gegeten.

Elke dag stond er wel wat op het programma. Maar elke ochtend begonnen we met een uur snel lopen met Oom Willem. Hij is onze chauffeur, hij is deze twee weken ook mee. Hij is ons stapmaatje!

De eerste week hebben we activiteiten gedaan in de buurt van de homestead. Naast de homestead is een carepoint, soort van naschoolse opvang, waar de kinderen na schooltijd komen. We hebben met hun allemaal spelletjes gedaan, ik Nederlandse spelletjes, dat was heel leuk. Maar het was wel moeilijk uitleggen omdat ze hier heel weinig engels praten. Ze praten hier Swazi's. De kinderen keken me in het begin wel heel erg aan, ik denk omdat ze hier niet eerder een blank persoon hebben gezien. Na een poosje vonden ze me wel heel interessant en gingen ze voelen aan m'n haar omdat dat zo anders is.

Op een dag gingen we een school bezoeken. Wij dachten dat we alleen even gingen kijken. Totdat er 600 kinderen op ons stonden te wachten. Ze waren zo enthousiast, het voelde net of we bekende personen waren. Het plan was om te sporten, maar met zoveel kinderen is daar geen beginnen aan. We hebben daar wat over ons verteld en leuke stukjes opgevoerd.

Bij een andere school hebben we voorlichting gegeven over kindermisbruik en HIV/aids. Bij de voorlichting moesten we in kleine groepjes na praten over het onderwerp. In ons groepje zat een meisje die HIV positief was. Ze kwam dat na de tijd aan ons vertellen. Alleen haar moeder wist ervan. Haar vader was gestorven en haar moeder had zelf ook aids en was erg ziek en arm. Armoede komt veel voor in Swaziland. Dat meisje gebruikte wel medicijnen maar kon het waarschijnlijk niet altijd blijven slikken omdat ze arm waren. Daarom vroeg ze aan ons om hulp. Het meisje had HIV gekregen doordat haar moeder al aids had, dit is bij haar geboorte overgedragen.

We zijn bij verschillende mensen op bezoek geweest. De laatste persoon waar we op bezoek waren was bij een alleenstaande vrouw. Zij was al oma en ving haar kleinkinderen en weeskinderen op. Haar huis was afgebrand. Dit is waarschijnlijk in de fik gestoken door mensen uit de gemeenschap. De vrouw heeft contact met blanke mensen omdat zij Foundation for Farming training volgt. Maar de gemeenschap denkt dat ze geld krijgt van hun, waardoor het zo goed gaat. Terwijl ze alles zelf doet. Ze is nu bezig om zelf een nieuw huis te bouwen. Om het huis te kunnen bouwen maakt ze sjalen en schoenen, die ze verkoopt op de markt. Daarvan koopt ze cement of eten en drinken en kan ze schoolgeld voor haar kinderen te betalen. Om cement te kunnen maken heeft ze water nodig. Omdat er geen stromend water is, moet ze zeker 2 km lopen met een 20 liter vat op haar hoofd. De stenen van het huis maakt ze ook zelf. Met een kruiwagen en een hamer gaat ze de bergen in om uit de bergen stenen te slaan, die ze kan gebruiken voor haar huis. In haar eentje gaat dat niet zo snel, daarom hebben we haar geholpen. We hebben de stenen naar beneden gesjouwd en naar haar huis gebracht. Je bent lang bezig om wat stenen naar beneden te brengen, en het is best zwaar. Gelukkig kan ze nu een heel stuk verder bouwen! Ze was ons heel dankbaar. Ze zei dat dit voor haar veel meer waard was dan geld!




Twee weke in Swaziland -Afrikaans reisverslag

Na in hele dag se reis, het ons bij Sara en familie se huis aangekom. Met ons aankoms moes ons dadelik begin met aandete. Die hele ete is op in oop vuur gekook, en ons, (ek en Marloes) moes elke ete beplan, as ook ete help kook. Ons het rijs en pap met groente tijdens elke ete geëet. Ons moes streng hou bij ons ete-beplanning en toesien dat almal genoeg krij om te eet.

Elke oggend het ons vroeg opgestaan en vir een uur saam met Oom Willem, (ons busbestuurder) gaan stap vir oefening. Dit was allermins 'n "wandeling"! Oom Willem het ons "Stap maaitjie" geword.

Die eerste week het ons aktiviteite gehad om te doen met kindertjies van ons omgewing. Naby ons "huis" was daar in naskoolse bijmekaarkom-punt, waar die kinders elke dag bijeenkom. Hier word in ete gekook deur die ouer dames van die omgewing, en na etes word die kinders besig gehou met speletjies. So het ons ook betrokke geraak bij die aktiviteite en het ook Nederlandse speletjies met helle gespeel. Dit was in moeilijke taak, aangesien die kinders net Swati (Swazi-taal) praat. Hulle verstaan geen/baie min Engels, en buitendien sien hulle baie min blanke persone en kom soms verward voor. Die kinders vind lang hare baie mooi en speel graag met ons hare omdat hulle dit gladnie ken nie!

Op besoek aan in onder skool, was ons baie verras toe daar skielik 600 kinders voor ons staan, en ons moet skielik aktiviteite met hulle doen! Hulle was baie entoesiasties en dit het gevoel of hulle ons lankal reeds ken! Aanvanklik wou ons sport speel, maar omdat dit 'n onbegonne taak was het ons vir hulle ons opvoering gedoen. Hulle het dit baie geniet, soveel so, dat hulle uit waardering vir ons bijdrae, hul kulturele danse opgevoer het, eers die dogters en daarna die seuns. Dit is eg aan die Afrika kultuur.

Bij in ander skool het ons voorligting gegee rakende kindermishandeling en HIV. In ons groepie was daar 'n meisie wat HIV positief was. Sij het dit aan ons meegedeel na afloop van ons optrede. Nie een van haar maats het geweet sij is HIV positief nie. Slegs haar ma weet dit. Die pa is lankal reeds dood, die ma is ook HIV positief en armoede is deel van Swaziland (en hulle familie) se probleem. Sij was wel op medikasie, maar as gevolg van armoede kan sij nie volhou om medikasie te bekostig nie. Sij was desperaat en het hulp bij ons gevra. (Die moeder het die HIV aan haar oorgedra tijdens die geboorte)

Ons was bij verskeie mense met besoeke. So het ons dan ook 'n ouma besoek wat stoksiel alleen blij en na twee kleinkinders en weeskind onderskeidlik moet omsien. Hier was weereens 'n toestand van armoede. Sij het geen bron van inkomste nie, boon op was haar huis afgebrand! Vermoedelik is dit deur lede van haar gemeenskap gedoen omdat sij in christen is, hulp van blankes krij in die vorm van raad, bouwmateriaal en geldelike bijdraes. Sij is ook bij Foundations for Farmers en pas hulle raad toe en daarom kan dit ook uit jaloesie wees.

Sij moes in niuwe huis krij, maar hoe bou jij 'n huis sonder geld en materiaal? (Sij is 'n klein/tengere oumatjie!) Daarop het sij besluit om natuurlike klip te gebruik om haar huis te bou. Sij rij die klip aan met 'n kruiwa hoog van die berg af. Dan kap sij dit volgens behoefte en messel dit vas. Lopende water is daar nie. Sij dra alle water vir huislike gebruik as ook die bouerij in 'n 20 liter emmer op haar kop, na haar huis. Die waterbron is seker 2 km ver van haar huisie. Ons groep het besluit om haar te help en het na die berg gegaan en gehelp klippe bijmekaarmaak en na haar huis gedra. Sij was só dankbaar omdat ons haar gehelp het en het gesee dat dit vir haar veel meer werd is as geld!